Menâhic-i sühanın titreyen ayaklarını
Birer kavâid-i acz ü kederle rabtettım.
Ezel, ebed iki pervanedir hüviyetime,
Hayali, rişte-i imanla kayd u zabt ettim.
Cemali, nazra-i irfanla bağladım hisse
Visali kabza-i hayretle kalbe reddettim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta