Tekin Bekar Şiirleri - Şair Tekin Bekar

Saçma sapan adam, ah Üzeyir Üzeyir,
Paçaları bağlasa da, aralardan süzeyir,
Pis kokusuyla ortalıkta, kıçı boklu gezeyir,
Kimseyi beğenmez, artismisin Üzeyir..!

Mal varlığı yerinde, köyün en zengini,

Ana rahmine, sığmayan insanlık,
İki metre çukura, elbet sığacak,
Beden ruhun evi, bir vadeye kiralık,
Sahip olan malını, vadesinde alacak..!

Sen ruhsun ruh!. Kaç arşınsın kaç okka?
Can; cesede bürünmüş, bir avuç toprak,
On sekiz bin alem ki, alemde görünmez nokta,
Bir vadeye kadar, beden ruhuma konak..!

Yollar kısalır, kısacık, dar, gölgeden yollar,

Kainata hayat veren, ''Kudret-i İlahi'',
Akıl akılda yiter, meczup olur hali,
Dalar meczup derine, kalmaz mecali,
Hakikat ilminde, şükür vardır dersimiz..!

Üç elifi gördüm, o mübarek ''lam'' da,

Çekecek dert kadı mı bilmem, sırasıyla tattım,
Aşk pazarında ömrümü, üç beş kuruşa sattım,
Çıkarım sandım bu bataktan, battıkça battım,
Sevgiden bir parça payımız, var mıdır? Dostum..!

Gönül terazimi bozuldular, şirazem kaydı,

Kaderi bu toprakların ''kan'', su kar etmez,
Mehmedimi görmeden, bereket vermez,
Candan geçilir de, ''Vatandan'' geçilmez,
İdrak edemeyen bu ''Topraktan'' değildir,
............................. ''Piç'' tir, Mehmedim..!

Ana rahminde çocuk, ''Vav'' halinde görünür,
Dünyaya gelir gelmez, esresiz ''Elife'' bürünür,
Dik geldiği hayatta, ne hikmetse sürünür,
Yaratıldığı gibi kalamaz, nankördür ademoğlu..!

Ne istemişse verilmiş, eksik arasa da bulamaz,

Hayattan geçmişim sana kanarken
Gözyaşı döktüm yaram sararken
Düştüğüm girdaptan çıkış ararken
Seni sevmekten vazgeçmedim ki

Kim bilir kaç kez yeniden başladım

Eller uzaktan bakar, bilmezler derdimi,
Yaralı bir kuş gibiyim, bulamam yerimi,
Her sözün acı verip, incitse de kalbimi,
Düşsem de kalsam, senden vazgeçmem..!

Kırdın ümidimi, yüzüm gülerken,
Ağlattın beni, seni çok severken,
Vedayı çok gördün, çekip giderken,
Nefesimde kalan adın, nefessiz şimdi..!

Karanlık sokaklar, sessiz ve sensiz,