Barbi çocukları hep aynı kambur çıkıntılarında gedikli
Ele almadıkca terkedildiği sandıklarda susuveren sakin
Oynatmadıkca sopsoğuk morartıların siyah kaybı
Tramvaya almadıkca şehrin hiçbir semtine ayakları gitmeyen
Sallandığı balkon bakışlarında kimseye umursuz
Tutuklu zamir kimse ona iniş kalkışsız uzaklardan uçan Tayyare
Barbi çocukları ne açlığını diyebilen
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta