9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ve yine kimsesizim, bir kez daha,
Odaların boşluğunda, yankılarda,
Unut, ya da hatırla,
Yeter ki, bu kadar acımasız olma,
Gecemdeki hayalet.
*
Tükendim, ruhumda fırtınalar kopuyor,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta