Tayyibe Atay Şiirleri - Şair Tayyibe Atay

dün bankaya gittik. gittik derken,ben ve eşim...neden mi?

rahmetli babamdan kalma, Türkiye’min en kocaman kentinde kentsele uğrayan minicik bir dairem karşılığında ödenen kira parasını çekmek için.

taktık kartı matiğe, girdik şifreyi, yazdık gelen kira bedelini, bastık tuşa, para gelmez!..para gelmeyince, bir yazı düştü ekrana:

hey doktor!.
yiye yiye pasta
oldum hasta!..

ya şekerim
ya da pancar

eskidi zaman
benimle birlikte
yüzü kırıştı saatlerin
hiç bir şey yok artık
güneşin elinde!.

aşkı peynir yaptım
attım fareler önüne
sonra tutup
aşık oldum
farelerden birine!..

looo Pezo!.
mısırlar, pamuklar, buğdaylar, arpalar ekilmiş tarlalar boyu
soğanlar kelle çevirmiş
lahanalar göbeğin kadar olmuş
kabaklar, biberler, hıyarlar çiçeklenmiş
havuçlar kök salmış derinlere

üstümüzden geçiyor
kıçı açık
pezevenk zaman!..

utanıyor
şehir ile sokaklar!.

kayalar üstüne kurulu bu kentten
asla tren geçmedi
ama ben
vagonları sayıyorum durmadan
dağ köyü okulunda öğrendiğim
sayılar yetmedi!.

delilerden bir deli
“bütün yollar roma’dan geçer”dedi
yine delilerden bir deli
bunu ezbere söylerken
eğdi büktü
bütün yolları

“gelecek alma dükkanı”ında
boş raflar
toz duman
bir de fare vardı!.

kapattım kapıyı

"İçinden soyulan bir portakal' (Edip Cansever)

ölünün canlıya,canlının ölüye karıştığı zamanlardan selam olsun Edip Cansever'e...
ölü olsak ne,olmasak ne yani bu zamandan sonra...içinden soyulan bir milletiz valla...öyle portakal falan da değiliz...

hoppp Yafa!.