Her karanlığın bir mavisi ve her mavinin bir karanlığı var aslında.
Kalma karanlığa.
Kalbime ayakkabılarınla girdiğin için bile hiç kızmadım sana.
Ve
Ben özür dilerim,
bu hayatta seni kim incittiyse,
Çocuğu küstürülmüş memleketin ğöğü mavi olsa ne çıkar..
Ama üzülme sen gülkurum,?
saraylar saltanatlarda çöker,
susar insansı bildiklerin,
üstümüzde menekşeler açar,
leylaklar karşılar sabahları.
Güzelliğe hayran , karaktere aşık olunur. Demişler ya hani.
Bunları karıştırma.
Karıştırırsan ;
Kimse seni sen olduğun için sevmeyecek.
İnsanlar seni ;
Seni sevmenin onlara ne kadar yakışacağını düşündükleri için,
inanmak salt soyut değil somuttur da.
Hissetmekte somuttur, illa dokunsal olması gerekmez. Hiç bir şey içinize dokunan her hangi bir şey kadar gerçek değildir.
Hemen hemen tanıdığım herkes , sana güveniyorum dedi. Bu cümleyle büyüdüm, çocukluğumun salıncağı, elim sendesi, kör ebesi... Hepsi bu cümleydi. İlk gençlik zamanlarımdaysa evrim geçirdi "iyiki varsın, keşke hep hayatımda olsan'lara döndü.) Zaman geçti pirinç bir istavroz gibi gerdanına takıldı yüreğim, on dördünde bir serabın. Çok mu güzeldi? Bilmem. Hatırlamam bile.. Gerçekti hepsi bu. Elvan saplı fincanın vicdanı kadar bir sesti ondan duyduğum -sana çok çok güveniyorum, iyiki hayatımdasın...Üzerinden bilmem kaç mevsim geçti, bilmem kaç bahar eğdi sesime kendini. Ben büyüdüm.. Oysa o gün, bir fincanın içine girip, oradan yudum yudum bağrını demleyecek kadar toz buz olmuş zerreleşmiş bir kadimdim...Duymak isteklerimde onlar değildi..! Geçti. O ayın beşide, bedenin yaşıda.. Hala hep aynı cümleyi duyuyorum sana güveniyorum. Güveniyoruz. Iyiki varsın...Tabiatım kör olsun istesemde boşa çıkaramıyorum zaten...Çok sonra ögrendim sevginin sürekli yer değiştirdiğini ve SANA GÜVENİYORUM diyebilmenin, dedirtebilmenin,SENİ SEVİYORUM diyebilmenin, dedirtebilmenin onlarca adım önünde olduğunu.. Bunu diyebilmek bana hiç kısmet olamadı, ama sizlerin; bütün içtenliğinizle "SANA GÜVENİYORUM" diyebileceğiniz sevgilere denk gelmeniz dileğiyle... HAZİRAN.
Sen sanıyorsun ki , bütün palyacolar mutlu , bütün makyajlı insanlar güzel ve her yüzüne gülen seni çok seviyorrr.. A benim kendine yalancım , a benim mevsimsiz yabancım.. Hic yoktan susar şarkıların be , bir ihtimalken güzelliğin , milyarda bir olasılığa döner sevilmişliğin..
Sen sanıyorsun ki , bütün palyacolar mutlu.
Bütün makyajlı insanlar güzel.
Ve
Her yüzüne gülen seni gerçekten seviyor.
A benim kendine yalancım , a benim mevsimsiz yabancım...
Hiç yoktan susar şarkıların.
... Sesine mevsimler eğilen insanları sevdik bir zamanlar , gözlerimizde baharı sızlattığımız insanları...
Güzel sevildiğini bilmek , bütün canlılar için en önemli bilgidir. Gülüşlere dünya sığdırıp , orada yaşlanmak , kendi avlunda hürriyetlerden öpüp sürekli çoğalmak gibi gibi...
Ülkeleriniz sizin olsun.
Bayraklarınız, törenleriniz, töreleriniz, kutsanmış kitaplarınız, yasalarınız, yasaklarınız, nikahlarınız , aile anlayışlarınız, sevgi ! bağlarınız kurallarınız ve bacak aralarınızdan sırıtan ahlak anlayışınız sizin olsun.
Sıkı sıkı sarılın kasıklarınıza, yeni koltuk takımlarınıza, arabalarınıza, telefonlarınıza, nezih aile apartmanlarındaki evlerinizin ruhsuz duvarlarına.
Boş tavanları öpün şimdi her gece uykudan önce.
Çünkü siz ; varlığını ispat etmek adına sevdayı yüreklerden alıp kasıklara taşıyanlar ;
ruhunuzu satıp kavuştuğunuz sevdalar çığlıklara bırakıyor kendilerini artık nede olsa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!