İştiyâk-ı Ahmed oldu penend-i mesnedimiz
Cevr içre yandı gönlümüz kesildi nefesimiz
Âşiyân-ı aşk bağında terk edip çıktık yola
Hoş görüp cevri uşşâk-ı tahammüldü derdimiz
Nâme vardı gönlümüzde terennümü zor idi
Çırpındıkça aşk yolunda içte yanan kor idi
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta