Hak etmeyen birine
Hak etmediği bir makam, yetki ve güç verildiğinde
Bu hakkı verenler
Hak ettiği bir kötülüğü
Kendi kabulleri ile yaşarlar
Çünkü tanrıya dönüşmek isteyen güç
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Öyle "ince işlenmiş ki..."
Toplumsal dinamiğin "algı operasyonları ile diktatörlük tuzağına nasıl düştüğünü",
"Demagogların" nasıl kahramanlaştığını,
Ardında duran "kapital baronlarının" onu nasıl şişirdiğini,
Dinin de en acımasız biçimde nasıl kullanıldığını iyi işliyor şiir...
Elbette toplumun "cehaletini", çıkarına odaklı oluşunu, ufacık menfaati için nasıl körleştiğini de...
Yani... "Her toplum, layık olduğu gibi yönetilir" sözünü doğrular gibi...
Bana hep 19 Mayıs 1919'u hatırlatır, bu durum..
Bandırma vapuruna Mustafa Kemal ile binen "19 kahramanı..."
Nicelik, niteliğe yenilir!
İnananlar da inanmayanlara galip gelir!
Sanırım süreç o istikamete doğrudur..
Farkında olanlarla, "olmak istemeyenlerin" kavgası...
O kadar açık çürüme, çünkü!
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta