Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Sensizliği armağan etti bana
Söyle bana ben bu şansı ney leyim
Çaresizlik çökmüş dört bir yanıma
Sen de bana! Bu Kadere ne deyim

Her anımda akıyor gözyaşlarım

SİGARAM

Elveda değil de bıraktım dedim
Belki senle yine karşılaşırız
Senden bana hiçbir fayda görmedim
Param bitti yalnız senle sigaram

O son idi
Mahzenimdeki!
Şerefine içtiğim şarap
o son!
Son
Adımlarımdı

Kula kulluk edip tapmadık diye
Ezildik ey Tanrım sen koru bizi
Bizde şeref candan çok pahalıdır
Satılmadık diye yaktılar bizi

Hakkımızda ne fitneler yapıldı

Baksan şu dünyaya dört mevsim yaşar
Bana baksan bende kırktan fazla var
Hazanların çoğu direnir durur
Baharlarım erken toplanır kaçar

Gönlümdeki rüzgar her estiğinde

VEFASIZ

Vefa nedir diye bilmezsin bel ki
Sen kendine göre bakar görürsün
Sana denen bir söz bulunur bil ki
Senin adın o dur bil sen vefasız!

UMUDUMUZ SİZLERE GELİR AĞIR
HAYIR DERİZ BİZ ŞİMDİLİK HEP HAYIR


Sana belki ağır gelir Umudum.
Zira ben bu topraklarda doğdum.

Yaprakları mı kaldı dalımızın?
Aşk mı kaldı gönlünde sevdalı-mızın
Bir fırtına ki koptu silip süpürdü ne varsa
Farkına bile varmadık neler oldu ansızın!

Vatan dersen dört bir yanı kaynıyor

Bu sonsuz gecenin karanlığında
Bir sen varsın hayalimde rüyalarımda
Bir seni düşünürüm seni yaşarım aklımda
Bu serseri başımın bir sen varsın hep başında

Seni düşünüyorum en başından aşkımızın

Geç bulup tez kaybettim seni ne yazık
Benim şu Kaderimde varmış yalnızlık
Gülmeyen bu yüzüm gülemez artık
Doğmaz Güneş ufkuma her yer karanlık

Aramıza girdiler kara kediler