Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

OTUZSEKİZ YIL GEÇTİ ARADAN

Dar ağacında üç fidan
Dün’müş gibi hatırlanan
Deniz Gezmiş
Yusuf Aslan

Susma kalbim haykır aşkını ona
O senin sevgini sen gibi bilir
Gönlünde yer almış konmuş tahtına
O seni her akşam gelir de görür

Unutma! Demişti ben hep sendeyim

OLMAZ MI ALMİRA

Bu gün Al-mina’ da kurdum masamı
Demlerim kendimce! Dedim kafamı
Olmasın! Al-Mira! Yıktı, dünyamı
Bu gün benim günüm desem olmaz mı?

OLMAZ SEVGİLİM

Ela gözlerinle bakma derinden
Vurdun beni aşkın en derininden
Kendimi alamam artık ben senden
Ben bildiğin insanlardan değilim

Elveda diyerek ayrıldım ondan
Yollarımız ayrı kaderde yazmış
Ayrıldım da çıkaramam gönülden
Yüreğimde sinen aşkı çıkmazmış

Gözlerim günahkar sevgiyle bakar

UTANDIM BU GÜN

Bir ümidim vardı o da kalmadı
Şeref sözü veren onda durmadı
Insanlardan yana güven olmadı
Kendi kaderime küskünüm bu gün

Söz demiş idi bana yüreğim!
Bir daha sızlamayacak diye
Söz vermiş idi bana gözlerim
Akmayacak diye bir daha
Ellerim ayaklarım
Bütün bedenim

İçerim Kan ağlar yüreğim yanıyor
Bu vurdum duymazlık daha büyüyor
Başta oturanlar dilsiz sağırmış
Olanlara bakıp çare bulmuyor

Yetmez oyu alıp mecliste durmak

SEVGİLİM

Severse bu yürek vazgeçmez asla
Çekinmeden başın göğsüme yasla
Bu hayat geçmesin hasretle yasla
Uzak durma yaklaş bana sevgilim

Çok sevme yar demiş'idim sana ben!
Tez ayrıldı kavuşmadan elimiz
Demeyelim demiştim aşkımızı
Tez solacak gonca açan gülümüz

Yüreğinde sev demiştim! O yeter