Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

İnsanız en nihayette hepimiz
Topraktan beden ve de canımız
Hepimizin birdir al kırmızıdır kanımız
Her birimiz bir nefis bir kişilik taşırız

Her birimizin ayrıdır kişiliği duygusu

Kırılsın eliniz kurusun kökünüz
Her yerde kan döküp ne kazandınız
Nice yetim öksüz dul bıraktınız
Lanetlerden başka ne kazandınız?

Vatanımız bize kutsaldan kutsal

Sessizliğin estiği çıkmazlarda yüreğim
Sen benim hallerimi nereden bileceksin
Son olarak ne zamandı senin bana geldiğin
Sen benim ne olduğumu nereden göreceksin

Uzaklardan seslenir hissettirmeksizin kendin

Hep eksik yaşadım hayatı olmadım tamam
Yalan içinde doğdum hayat hep yalan
Verdiklerini alır belirsiz zaman
Yalan imiş bu hayat İnsanlar yalan.

Biri birine uymaz verilen sözler

Dar-a düşüp dergahına varmadan
Dua ile varır sana Ya Âli
Elleri semadan düşüp inmeden
Nail olur muradına Ya Âli

Gafil olup zora düşen kullara

Yalnız gelinir de yalnız yaşanmaz
Aklı olan! Dünya sana hiç gelmez
Başa ne gelecek asla bilinmez
Bilse idim sana gelmezdim Dünya

Bir kalp verdin mahkum ettin birine

Kalmaz elbet böyle dağılacaklar!
Ya da yağmur olup'da yağacaklar
Onlar arada bir yükselip çıkar!
Karartır dünyayı kara bulutlar

Uzun sürmez ömürleri kısadır!

Gözümden ırasın! Gönlümden asla!
Yüreğim çarpacak! Aşk ihtirasla
Yetinir dururum hüzünle yasla!
Bana çektirdiği acılar yeter!

Aklımdan çıkmıyor onun sözleri

GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN KADINLARIMIZ

Onlarla gerçekleşir,her başarımız
Her zorlukta bizi, bırakmaz yalnız
Onlar bizim için; parlayan yıldız
Anamız, bacımız, eşimiz, kadınlarımız

Bu gece! Ay, yok semada
Göçmüş! Bütün Yıldızlar'da
Karanlıklar var dört yanda
Gökte kara bulutlarda

Sen yoksun ya!