Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

NİCE YILLARA AYSEL

Bu gün senin doğum günün dediler
Ellerime çiçekleri verdiler
Koyul yollarına deyip gittiler
Ay doğmadan Sel, gibi ak da git

Bir gün kapın çalarda açıp bakınca
Kimseyi görmeziysen yanı başın da
Sakın korkma! Benim o sana gelen
Bedenimle değil! Tanrı’dan Can’la

Aciz bedenimi terk etti bu Can!

BİR YERİN VAR MI ALMİRA


İndirdim yelkeni saldım demiri.
Dönmek olmaz bana bir daha geri.
Dermek için geldim gonca gülleri.

Sözüm yerinde kalsın

Sen dalında gonca bir gül gibisin.
Ben se hazanlarda dökülen yaprak.
Boş ver be güzelim beni n’edersin.
Önünde hayat var yaşamana bak.

UMUDUM BİTMEDİ HENÜZ ALMİRA

El ayak çekilmiş
Se seda yok koca sokakta
Lambalar sönmüş
Bir parıltı var o da çok uzakta

SEVİN SAMANDAĞ

Müjdelenen Güneş doğdu semana
Nice güzellikler getirdi sana
Durmuyor hizmette gider yoluna
Seni seven Başkan geldi Samandağ

Doyamadım sana bunca zamandır
Sen değilsin Dünya! İnsan yalandır
Bu hayat dediğin! Kısa zamandır
Bir de bunu sorsan İnsan oğluna

Çalışır çabalar bakmaz kendine

Adresini ver ALMİRA

Bu gece de Azad etmedim seni
Çılgın yüreğimde kalasın dedim
Gene içtim getirdiğin meyleri
Mezesi de aşkın olsun istedim

Manevi-yiz biz
Maddiyatçı değil
Madde-ciyiz
Devrimciyiz
İlericiyiz
Para pula itibar etmeyiz

HER ŞEYDEN ÖNCE İNSAN OLMAK GEREKİR ONU BAŞARAMAYAN ZATEN Kİ BİR ŞEY OLAMAZ

KÂBEMİZ İNSANDIR BİZİM ALLAH BUNU EMREDER İNSAN OLMASA KÂBE TANINIR MIYDI?


Âli’y le yoğrulmuş bedenim canım.