Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

SeNDeN KOPAMAM AKDENİZ

Bıraktım şu gönlümü masmavi sularına
Ümit kalmadı bende bakmak için yarına
Kalbimi de vereyim çılgın dalgalarına
Bedenim sana kalsın götür onu AKDENİZ

Sen borçlusun! ! ! !
Gözlerinde borçlu! ŞU gözlerime!
Yüreğinde borçlu! Benim şu yüreğime
Seni kendim için sevdim! Diyen dilime
Diyetini ödeyip de gitseydin
Kendini sevseydin dedim!

Seni neden sevdim! Biliyor musun?
Oturup da bir köşede! Soruyor musun?
Sana olan aşkımı anlatmıştım ben!
Arada bir olsa da anıyor musun?

Ben seni kendim için kendime sevdim

Esen Yel sensin
Doğan güneş!
Gene de
Şarkılarda
Çalan müzik
Ve de geçen zaman,

SENİ GÖRÜNCE

Senin öyle bir duruşun var ya!
Çözülemez asla bir sır gibisin!
Umurunda değil sanki bu dünya
Kitabını yazmış candan birisin!

Bir İsyanım var sana ey yüce Tanrım
İpin Uzun diye hep yakınırım
Sen bilirsin sen Kadirsin bilirim
Zalimlerin zulmünü hep uzatırsın

Bırakın dersin hep ne yapacaklar

SORUYORUM SİZE AĞALAR BEYLER

Size seslenirim, ağalar beyler
Bu yolların acep sonu olur mu?
Yolsuzluğun başı alıp ta gitmiş
Yolsuz olan acep yolu bulur mu?

Dur gözlerim yaş dökmezdik ayrılıklara
Dönecektir bir gün elbet sor yarınlara
Dertlerinle alışmışsın yalnızlıklara
Dönmese de kader dersin o zaten kara

Doğduğunda ağladın da ne geçti ele

Yakıp yıksan şu divane gönlümü
Sende kalmış senden başka bilmiyor
Oysa sen bilmedin hiç kıymetini
Senden başkasını sanki görmüyor

Hep seni sayıklar söyletir bana

UNUTTUN BENİ! NERDE?

Hani çok severdin! Hani sözlerin nerde?
Bana canım derdin! Eski hallerin nerde?
Nerde o güleç yüz! Beni saran yar nerde?
Ne çabuk unuttun! Kalmamış hiç sevgim sende.