Harput tepe başında kurulmuştur,
Yolu dolambaçlı, uzun yokuştur,
Havası, suyu, mayası ne hoştur,
Gel, seyreyle.Tarih, medeniyet budur.
Tohumduk dalbudak kollar olduk,
Elvan çeşit meyvaya durduk,
Yazlar,kışlar,güneş, ayaz gördük,
Nice mahlukata ettik gölgelik,
Soğuk demirle biçtiler bizi.
Her cümle döküldü dilden dile,
Nice sevenden nice sevgiliye,
Kimi hakikiydi kimisi hile.
Ben kalbimi döktüm sevgiliye,
Karşılık olmayacağını bile bile,
İki cihanda hatıram olsun sevgiliye.
HATIRLA BENİ
İki serçe gördüğünde hatırla bizi,
Açan iki gonca gördüğünde hatırla bizi,
Taze sabahlarımızı,
Yorgun akşamlarımızı hatırla sevgili,
Hatırla
Bahar mevsimindeki heyecanımızı,
Heyecanımızın mevsimleri bahara çevirdiğini,
Hatırla
Renk renk açan çiçeklerin kokusunu,
Senin kokunun çiçekleri rengarenk ettiğini,
"Hayat yokuşunda ne hamallar tanıdık,
Alnından burcu burcu terler akardı,
Yorgun hayalleri sabırla tanışık ."
Haydi gel, kalbimi yorma,
Neden, nasıl diye sorma,
Gir içeri, kapıyı bile çalma,
Haydi gel, kalbimi yorma.
Kaldım köksüz, dalsız,
Varlık esaretindir,
Yokluk hürriyetindir,
Hikmetini bilemezsin.
Yanında yatan gönlünde yatandan evladır,
Ezelde takdir edense Mevladır
Hikmetini bilemezsin.
Herşey parayla,
Ekmek,su, hava,
Balıkta yağlı tava,
Dosta attığın hava,
Uçsuz bucaksız yayla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!