düşmüştün tufana,
balığın kalbine yunus gibi
gömütün sol yanım
kim diye sordum!
ele varan beyhude hanım.
bir adam gördüm
tırmandığı merdivenler köhnemiş
hüznün nakşı yorgun yüzünde
libastı üzerinde yırtılan karanlık bir entari
umutlar kilitli duruyordu heybesinde
bir çocuk düşünün
büyürken yar başlarında
incinmiş diz kapakları
tenine dokunmadan oyuncakların
bir çocuk düşünün
heybemde birkaç zula.
çıkalım sefere,
yol umuttur.
aldırma karanlığa
aydınlık olacak ilk şafak
güneş açacak umutlar
bir şiir kadardır ömür.
farkında değiliz.
yankılanır çığlıklar,
bir şafak vaktinde.
belki gece yarısında,
gözlerime hüzün ektin bu akşam
yansımadı geceye sevdalı bakışlar
yokluğunda tükendi
yılgın vakitler
bu akşam maviye daldı gözlerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!