Yalanmış,
Sevginin ardına gizlediğin...
Rüya dolu sözlerin de,
Buharlı bakışlarla bakışın da…
Yaş dolu gözlerin, sihirli hislerin —
Her sözünde, her bakışında
Bir yalan karışmış içine.
Yalan olmayan bir ben varım,
Bir de sarsılmaz sandığım sevgim…
Şimdi tüm perişanlığımla
Karşındayım işte:
Yorgun, umutsuz ve bitkin…
Bir yaprak düşse dalından yere,
Üzülür elbet birileri.
Oysa, tabiatın kanunu bu:
Her seven, ayrılır sonunda çaresiz.
Ne beklerim artık, ne bir teselli,
Yalnızlığı sardım soğuk bir yeleği.
Bu hikâyeyi yazdı kaderin eli…
Adı kaldı geride — Ozan Güner idi.
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 07.02.2003
(Düzenleme) 10.07.2025
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!