Bazen sorguluyorum hayatı.Her şeye bir cevap buluyorum ama, bir tek sen susuyorsun.
Kalbin, gönlün... Her şeyin konuşmak istiyor da engel oluyorsun.
Ama unuttuğun bir şeyler var
Suskunluğunu gölgede bırakan, sustukça çığ gibi büyüyüp, haykırışa dönüşen gözlerin.
Kimselere açmadığım mabedimin kandilleri sönerken, gün bitip ömür geçerken
Zaman avuçlarımızdan kayarken, geçmişe böylesine ah etmişken, seni böyle sevmişken susma.
Daha ne kadar susacaksın.Karlı dağlar eridiğinde mi, rahmet vadileri dolup taştığında mı,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta