Bu güç,bu emek,bu yapıt benim
Bu bire on veren topraktaki gözyaşları,
Bu nar gibi kızaran örsteki alın teri benim
Ellerimde açan yediveren gülleri
Çukurlarda çürüyen,bu sayrı bacaklar benim
Benim değil bu ipek atlas,benim değil
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,