Vakit gece yarısı
Yıldızları dayadım başımı
Rüzgârın uğultusu, bir çığlık gibi
Acıdan kıvranıyor kaldırım
Vakit gece yarısı
Hayatım, kanıtlanmamış bir varsayım
Kederle kaplı, dört bir yanım
Issız bir kelimeyim
Hiç bir yüreğin ayak basmadığı
Işıksız bir yerde
gölge aramakmış niyeti
Yalandı nihayetinde
Beylik sevda sözleri
Kifayetsiz bir hiçlik
Yalanlar işitirdim gözlerinden
Derler ya gözler yalan söylemez
Gözlerin, o yalancı gözlerin
Yalanları bir başka söylerdi hep
Bazen korkusuz bir serseri gözlerin
Şehir gözlerini kapatırken
Şehrin kızıl göz halkalarında
Çürüyen bir kenti yokluyor gözlerim
Anılarım kabarıyor
Denizsiz bir kentin gelgitlerinde
Ey gündüzleri memur
Akşamları aylak ihtiyar
Gözlerin neden siyah?
Gözlerin neden siyah?
Ey aşka yasaklar yaratan ihtiyar
Gözlerin neden siyah?
Güneş batıyordu, afakta belirdi karanlık
Rezil yalnızlığım ve bulanık hayalin yanımda
Ölümü anlattı gün batımı, kızıllık akan kanı
Dost ülkesinde, güneş batmış, ahuzardan
Yâr ülkesine bahar gelmiş, çiçekler açmış
Bir manzara, bir musiki, bir de hayalin ilhamlı
Güneş diyorum sana güneş
İçimi dolduruyor sonsuz günlerin
Aydınlığın goncaları gül etti
Gülümsetti menekşeleri
Nasıl betimlerim güzelliğini
Sevmek, nerede başlar bilmem
Başladığı yerde alevlenir
Sıcaklığı bazen üşütür
Güneş de böyledir
Bulutların arkasında
Pek bir yakışıksız durur
Gün gelir, anlamında kayboluruz gecenin
Belki güleriz geçmişe, biz de kimse oluruz
Biz İnsanoğlu, varla yok arasında doğmuşuz
Sevene, bilene, düşene, görene
Düşman mıyız dostum?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!