Ne var lan düzen
Açıkta bir şey mi gördün
Yoksa sana teslim olamayacak beni mi?
Ne istiyorsun senden kazandıkları mı verdim
Geri kalan donsuz kıçım, oda benim…
Ölüm Kahramanlar için uyku, korkaklar için kıyamettir
Adımı Anadolu’da tren istasyonuna versinler,
Sevgililer buluşsun avlusunda bir bir…
Sımsıkı tutuşsun eller ellerle,
Makinist taşırken yük sanmasın birinin sevdiğini,
Raylar acı acı ses çıkarmasın, ayrılıklar olmasın…
Hızlı gitsin Trenler çok hızlı,
Güneş batıyordu gözlerimde
Ve sen yok olurken ufuk'ta
Ne bir liman nede bir Gemi beni beklemekte
Bir mülteci gibi hayallerim denizde ölmekte
Bir ritüel değil bu gelişlerim
Sadece özlem
Ya sana ya istasyona
Tam bilemediğim bir özlem
Sen aklıma düşünce
Trenler geliyor düşlerime
Yaşam savaşı küçük bir felsefenin iz düşümü ile başlar… Doğar ve ölürsün… Arada yaşadıkların sadece mezara getireceğin anılarındır….
Dünya ne sevdiydim seni, döndün döndün öldürdün beni!
Bana bir ay söyle
Senle benim hikâyem içinde olsun
Kah sen gül kah ben güleyim
Sen git ben ardından bakayım
Dur geri dön ben yok olmuş olayım…



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!