Alem gülüstanıdır şairin.
Sedası yankılanır ruhunda.
Deste deste gül derer dideden,
Nakışlar geceyi!
Okyanuslara sefer açar,
Bütün sahiller onundur!
Daha kötüsü olabilir sabır gerek dedi,
Sustu göz yaşına bile şikayet etmedi.
Sıkıntısı demirden leblebiydi yuttu!
Ne olursa olsun şükür diyen bir kuldu.
Mükâfatı hem dünya hem ahrette buldu...
Gülerek baktım sana,
O kadar sadıksınki, bana.
Durmadan çekiyorsun damarlarına,
Ben karıştıkca kanına,
Tutsağım oluyorsun,
Halbuki ben yedi başlı yılanım...
Gece bulutlu ay oynak...
Çoşku,sevinc, hüzün,bir arada.
Sen orada, ben burada,
Elimde kağıt kalemde yok.
Düşüncelerimde yazıyorum,
Kağıt kalemle yazamadığım mektubu.
Sevmeyi düşün,kapa gözünü,
Mutlu sabahla uyan.
Varsa içinde bir ışık,
Güneş gibi ol ısıtan.
Gülümse ki tüm insanlar
Gülümsesin.
Sen ver Allâhım
Derdime tabip aramışım,
Derman yok diye kıvranmışım…
Tabipten olmayan dermanı,
Hazinenden sen ver Allâhım!
Seni bekledim, seni!
Penceremin camın da,
Hayalin gezindi sokağımızda,
Beraber yürüdüğümüz,
Bu sokakta,
Hayalin bir bir döküldü,
Kapıldık vefasız dünyanın sihrine...
Saltanat kurduk sandık ilk mevsimine.
Bir eldi sanki çekip götürdü derinliğine!
Uyandık uykudan uyanınca takatsiz,
Duyduk acı bir siren sesini
Rüya bitmiş dalgın yürüdük…
Sarmanla tarman iyi arkadaşlar
Beraber avlanırlar koklaşırlar.
Huzur içinde eğlenir yaşarlar
Sarman tarmana benzer
Tarmanda sarmana.
Aslında ikiside iyi niyetlidir
Toprağı,suyu, havayı veren sensin.
Zorda kalmışların feryadını duyan da sensin.
Senin kapına gelenleri, boş çevirmezsin…
Bahar öncesi
Tohumları uyandıran rahmetindir;
Rahmetini bizden esirgeme ya Râb!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!