Hey diyebilmek
Ön yargılardan sıyrılarak,
Hiçliğin yörüngesinden çıkarak
Özgürlüğü sonuna,kadar harcamak.
En uç noktalara inmek,
Gidenler bir, bir gittiler
Geride kalanlar sa sıraya dizildiler
Dıştan biraz buruk seyrediyorlardı
İçlerinden ise iyi de oldu gitti
Bize kaldı her şeyi
Hiç düşünmüyorlardı
Ilık,ılık esen rüzgar,
Çeviriyor ömür sayfasını:
Yazıyor hatıra defterine,
Bu günün anısını.
Dans ediyor mazinin deseni,
Gönlümün derinliklerinde!
Dönerim bütün dönenlerle
Eller sonsuzluğa dönük
Pervane olurum
Yansıyan huzmelerde
Ucuz sevgiler yok
Benim gönlümde.
İnsanlar denizlere benzer. Bazen huzur verir. Bazende. Tusunami. Huzuru ve gazabı her zaman hazırdır.
Hey nefs!
Biliyorum senin her an yanımda olduğunu
Zaman, zaman aklımı uyuttuğunu
Karşıma çıkarsın ansızın
Bin bir tuzak kurarsın
Sonrada karşıma geçer,
İçimdeki çocuk,
Gelin gibi mahcup.
Amma ben doruktayım,
Herkes önümde eğiliyor,
Annem hala ninni söylüyor,
Benim bebeğim diyor!
Mimozam güneşten taçmısın?
Işık kadehini dolduran ilamcısın?
Nisan yağmuru okşarken çiçeklerini,
Parlar durursun ışık gibi!
Neşenin çağladığı o adada,
Rayihanla soluklanır her nefes…
O gün ben kırları dolaştım,
Papatyalar topladım.
Bir günde dört mevsimi yaşadım...
Güneşle bakıştım,
Gülerek baktı yüzüme:
Gök kuşağını serdi önüme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!