Şükran Beşışık Şiirleri - Şair Şükran Be ...

Toprağın koynundan çıkan küçük bir fidandım.
Toprak anamdı,köklerimi devamlı emziriyor,.
Beni besliyor büyütüyordu…
Ben ise dolu dizgin gelişiyordum!
Günden güne mavi ufuklara yükseliyordum.
Her gün toprak anam bana ninniler söylüyordu:

Enerjin,
Yüz voltluk bir ampul gibi!
Aydınlık:
Hayatın başlangıcında,
Devam edeceksin…
Loş bir ışıkla,

Meçhule yol alan bu ömürde,
Sabah akşam yol alan gemide,
Habersiz oysaki bileti cebinde.
Hep si benim olsun derdinde.
Kucaklıyor taşıyamıyor.
Ha bire döküleni topluyor

Can yakanın bir gün muhakkak canı yanar.

Ah etti şeyda bülbül!
Gözleriyle indi gönül kafesine.
Yalın ayak basardı dikenlere.
Tutsak oldu sevgisine…
Kan damlardı güllere,
Bilseydi sevgilisi halinden,

Mavilikte manâlar,
Bir şeyler konuşuyor
Her dalgada bir âdem!
Akıp elveda diyor…
Sahilinde gezinenler,
Tebessümle seyrediyor;

Bu akşam


Bu akşam, yıldızlar bir başka…
İn,cin yok; sen ve ben baş başa!
Mehtap titriyor sularda,

Arzusu bitmeyen bir Ak deniz gecesi...
Mutluluğu kuşanmış gibi,
Bir başka âleme taşınmış zaman!
Gök yüzü ışıl ışıl , Ay,hâle.
Bitmesin, geçmesin zaman...
Resmini çizemediğim bu an,

B ir sabah uyansam ki silahlar susmuş!
Bir sabah uyansam ki tüm insanlar elele tutuşmuş.
Kötülüklerin hepsi yok olmuş,
Bahar rüzgârları yağmur bulutları,
Yeşil çimenler,
Reng reng çiçekler,

Bu gün bayram küçüğüm...
Bayramlıklar giyeceksin,
Annenin babanın elini öpeceksin.
Dönen oyuncaklara bineceksin,
Kuşlara eşlik edeceksin...
Ben küçük bir çocukken,