Suat Seymen Şiirleri - Şair Suat Seymen

Yar mavisi bir hıçkırıktı
Gözlerimden süzülen
Ve ben
Geçtim karanlıklarımı
Kayıt dışı
Yıldız yağmuruyla

yani
derdin ne şimdi
Süheyla
ayva çiçek açmadımı
şarap pembesi
yıllara

Kıyıdan uzak yaşamak
Deniz kokusuna uzak
Uyku öncesi sağaltım almak
Balığın bilgesini yemektir
Hamsinin güngörmüşüyle konuşmak
Tepeden hülyalı oltalar salmak

Bir birine bağlanmış
Yarım kalan sevdanın
Yaralı ezgisinden
Haberi var yolların

Hasretler le can bulmuş

gölgesine gökyüzünü ektiğim hayat
tırnakları sessizliğin uçurum
büyüyen boşluk kare kare
sensizlik karakalem kanıyor
gidilmeyen tüm yollarda kokun
bir çocuk bir çığlık yakın mı yakın

bu sabah dilim nefis bir peynir tattı
damağım nasıl şapırdıyacağını sapıttı
hangi ineğin eseriydi kim bilir
mideme dedim ki, o bir başyapıttı...

aralık 2005

tek temel üstüne kırık aynanın
düne verecek hesabı yoktur
sadece kendine verdiği karar
su akar yolcu yolunu bulur
hamasi nutuklar yetmiyor bize
biliriz kurşunun güzergahını

yürümüşüm kendimi bildim bileli
yalazı kavurmuş yüzümü gülün
beyazı silmişim meyhanelerden
dökmüşüm kızılı ırmaklarıma
dirsekler çürürken mum ışığına
yalanmış mürekkep kararmış diller

başı boş salınan salların
yolların yılların ardında gülümsedi
uslanmaz bekleyiş
onulmaz iç çekiş
şizofren bir kahkaha
belki yeniden eski bir göz ağrısı aşk

çıkıp giden akşamın
plastik çiçeklerdeki kokusu
boş yastıklara siner

uyandığın her gece yarısı
daha kim bilir ne kadar