Defalarca aynı soruyu sorup durdum kendime,
Yalnızlıkmıdır insanı baştan sona bitiren.
Yoksa insanmıdır sonuna kadar yalnızlığa kitlenen.
Hesapsız, kitapsız sevdalarla ümitlenen.
Çok geçmedi sorunun cevabını buldum, zannettim,
Farketmeden kendimi zifiri karanlığa hapsettim.
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta