Ateşin külüne yağmurları gömebilirmisin, ağlarken gökler.
Sorabilir misin kendine, duyarken acıyı içinde, dudaklarına bıraktığın acı gülümsemenin nedenini.
Bir yudum acı şarap ile islarken dudaklarını yutabilirmisin acıya susayan kelimeleri.
Kaç acıya suskun kaldı gözlerin ki, yaş pınarlarında boğulurken.
Ardına bakmadan gitmenin asaletini sorguladin mı kalbinde, göğüs kafesini darp ederken.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta