dost bildiklerim benden kaçıyor
hayatın böylesi hep beni yakıyor
şimdi gözlerimden seler akıyor
kanayan yaramı saran olmadı
sonundaolanlar oldu düştük derde
yazık gülmek yasakmiş kaderimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta