Hırs ve kaygının tekelinde tümele varan bir hayat gayesi miydi ilkinde ciğerlerimin yanmasına rağmen sürdürmem nefes almak eylemini yıllardır?
Yoksa mevt anında birer halisünasyondan ibaret mi kalacak uğruna çabaladığım her şey, ruhum bir gıcırdayan kapı mı olacak mevta olunca? Darülsadeden uzak, bedensiz, belki de ruh'suz...
Teninin tenime değişi midir sanatımın erekseli; betonarme yapıların, sancıların, tüm karşıtlıkların merkezindeki bu iki kişi ne zaman anlayacak kendi merkezlerini kaybettiğini?
Belki de kendi merkezlerimizi kaybedip de bir çember oluşturmamızdır attığımız her adım, hatta atmaktan geri durduğumuz bazı şeyler dahi, sağduyumuzun emri doğrultusunda..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta