Sonsuzluğun Ritmi Şiiri - Kasım Kobakçı

Yükselmek istersin bazen..
Göğün en tepesine dek..
Bir şimşek misali, yarmak bulutları..
İçinde bir evren, genişler de..
Nefesin kesilir..
Deli rüzgârlar eser, ruhunda ara sıra..
Tüm bedenin karıncalanır..
Engin, kızıl günbatımlarına, uzanmayı dilersin..
Yıldız tozları, bürür her yanı..
Erir gidersin, zamanın içinde..
*
Ah..
Hayat denen..
Sonsuzluğa çalınan, bir senfoni..
*
Ey..
Sevdanın yorulmaz gezgini..
Asi kalbim..
Daha ne beklersin..
*
Kainat olmuş, bir yankı odası..
Sen ise, o sesin efendisi..
Kederlere yabancı..
Neşeye yoldaş..
Durma, kendini o sonsuzluğun ritmine ada...