Zamana susamış sonsuz dünya.
Damağına, yanaklarına, gırtlağına takılan cesetleri hissetmeyecek kadar -susamış ya da büyük, sonsuz olduğu kadar-
Bense diri böceklerden bile korkutulmuş,
Avucuma güvenmiştim
Sonsuz olamayacak kadar uzaktım yok etmeye ve yakın, yok olmaya
Günün birinde ama gün görmeyen yuvamda
Etime acıkmış böceklerle karşılayacak beni,
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta