Kalemim titriyor yazarken son mısraları,
Korkuyorum bitiremem diye,
Niye küçük bir bebek gibi korkuyorsam..?
Zaten hep yarım kalmadı mı şiirler..?
Güller hep solmadı mı kitap aralarında,..?
Umutlar hep yitmedi mi batarken güneş..?
Yıllar tükenmedi mi boşuna, yıllarca?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ben artık korkmuyorum,
Ve işte son mısra çakıl taşım,
Seni seviyorum...
yüreğinize sağlık yüreğiniz dert görmesin kutlarım muhabbetle
Nazif Bey,
Yüreğine emeğine sağlık....Ayrılık, hasret , sevgi ve sevdanın vurgulandığı değerli çalışmanızı ve sizi içtenlikle kutlarım....Başarınız daim olsun....
Selam saygı sizedir ....
Güzel bir şiirdi Sayın Nazif Kara,kutlarım,saygılarla
Ben artık korkmuyorum,
Ve işte son mısra çakıl taşım,
Seni seviyorum...
Yürekten kutlarım Nazif Bey,şükranlarımla,
Finaline yürürken hüzün,finalinde umudu yakaladığı iki sözcükle şık bir şiirdi...Saygıyla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta