Varsın kimseler seni bir an bile anmasın,
Ayrılık ateşinde sarsın ruhunu mâtem.
Ne bir bülbül ne serçe vuslatına konmasın,
Sevdaya gem vurdular, eyvâh! Artık bu son dem.
Gaipten ümmi bilge rüyana olsa peyda,
Ruhunu mesken tutan saçların örgüsünde.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta