Ciğerlerimde nemli toprak kokusu...
Islandın mı İstanbul?
Sanki bir anıya sıkışmış,
Binlerce sokak taşı altındayım.
Her adımım bir vurgun!
O kadar çoksun ki üzerimde,
Ne varki çok küçüktür tebessümüm ellerinden...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Yapma İstanbul!
Bu son görüşüm olmasın.
İşimin, gücümün, dostluklarımın,
İnsanlığın mertliğinin
En çok da aşklarımın...
Hepsinin sonunu senle paylaştım.
Alın terimi en çok sana...
İki göz oda, biraz da huzur
Borcun var bana...
__Önce huzur olmalı ...İlla da huzur.
Sevgili hemşehrim.
Cenabı Hak sizi hep huzurlu eylesin...
Sevgi ve selamlarımla..
Güzel bir İstanbul şiiri okudum. Yüreğinize sağlık. Yarışmada başarılar. Sevgiyle kalın. Mustafa ATİŞ
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta