İnsanlık öldü!
Dünyanın her kıtasında, yeryüzünün her bölgesinde uyuşmuş, çürümüş insanlık öldü!
Aydınlar tüm çabalarına rağmen insanlığı fabrika ayarlarına geri döndüremedi.
Bu çıkarımda hadsiz sayılan, aydınların kalemleri kırıldı.
Adaletsizliğin demir parmaklıkları arkasında sonsuza dek suskunluğa mahkûm edildiler.
Oysa yeni değildi insanlığın ölümü...
Uzak bir tarihte vicdanının sesi zayıflamış, IQ'sü düşmüş, beyin ölümü gerçekleşmişti.
Bilim insanları; insanlığın can çekişen ruhuna geçmişi aşılamışlar, toplumun yan etkileri yüzünden, yapay insanlık üretim aşamasında heyecanını kaybetmişti.
Bu çalışmada fayda-zarar denklemi dikiş tutmamış, insanlığın içi boşaltılmış,
Geleceğe dair tüm umutlar yok edilmişti.
Alınan son bilgilere göre balıkçılar insanlığın postunu, bir parşömen kâğıdının altında buldular.
Ölmeden az önce kendisini kopyalamaya çalıştığı, kayıp insanlığın hâlâ aramızda dolaşıyor olabileceğine dikkat çektiler.
Son yolculuğuna kimsesizler mezarlığında uğurlanan insanlığın, cenazesine katılan
sokak hayvanları gündeme damga vurdu.
Vefada kusur etmeyen bu sevimli varlıklar, içtikleri bir yudum su hatrına insanlığın üstüne bolca toprak attılar.
Evet!
Bu sahte zamanlarda, fenomenler aracılığıyla insanlığın ölüm haberi kulaktan kulağa ışık hızıyla yayılmaya devam ediyor.
Kelebek etkisiyle, nesilden nesile kuşaktan kuşağa yabancılaşıyor insan kaybettiği insanlığa.
İnsanî duyguların zamanla fotoğraflardan, filmlerden, şarkılardan hatta şiirlerin belleğinden silineceğine dair görüşler var.
Homo sapienslerin soyunun tükendiği;
aşkın mecazî kollarda evrim geçirip maddeye dönüştüğü doğrulandı.
Otopsi ve olay yeri inceleme sonuçlarından elde edilen son verilere göre insanlığın ölümüne, kaderin yol açtığı belirlendi.
Muâllakta herhangi bir yer...
(ön söz ss. 1)-(son söz ss. 999) arasında...
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlık öldü!




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!