Tenha telaşların sürüklendiği sokaklarda
Yalnız insan siluetleri perde perde iner akşama
Günbatımlarının hüznüne aldırmadan
Kendi güneşlerinin batışını seyrederler usulca.
Kim istemez vurgun yemeden yaşamayı
Anne ninnilerinin şefkatiyle uyuyup
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
