İnsanlara bağlı taraflarımız
..../hasarlı
Hayal kırıklığı kalabalığı
Kanat çırpan kuşlar
Bir ağacın gölgesi
Bir akşamüstü
Denizlerin mavi yüzü ve gökyüzü hala aynı renk
Ya insan!
Nasır tutmamış henüz daha gülen yanlarımız
Soğuk biri gibi görünmek önlüyor potansiyel insan ilişkilerini, buz kesiyor halimiz
Kan görmüş, ölüm görmüş, soğuk söz duymuş insan yüreği yumuşamıyor işte
Kerbela Madımak olmuş insanlık bir kez daha ölmüş
Kaç yaz geçerse geçsin hangi yangının sıcağı yeniden yaşama ve insanın insana karşı yüreğini ısıtabilir?
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 5.9.2021 03:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Solgun gözler, asik suratlara sorgular olmuş..
Yüreğinize sağlık ,
Sağlık ve saygılarımla
Yüreğinize, emeğinize sağlık Önder Bey,
Selam ve saygılar.
Hasarsız neremiz kaldı ki?
Bir "sevgi/sevda" diyorduk...
Galiba onu da benzettik kendimize...
"Ayar vermeden"...
Uzak durması gerekenlerle aramıza soğukluk
Mesafe
"Tehlikeli bölge" gibi uyarılar koymadan olmuyor...
Olamıyor!
Korku mu bu?
Sanmam...
Sadece "korunma", hasar almama ihtiyacı...
Düşündürdü yine..
İşini yaptı yani şiir...
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim...
TÜM YORUMLAR (3)