Süleyman Altunbaş Şiirleri - Şair Süley ...

Nisan…
artık yağmurlarda başlıyor
gece bitmeden önce
alacakaranlık avuntularım sarmaş dolaş
incinen yanlarım artık cezbetmiyor beni
asık yüzüm geçmişin ân’a yansıması

Sevda gözlüm,
su damlası gibi olan umutlarımı tutardın ellerimden
benim gül baharımda dolaşır,
alırdın yosun yeşili hüzünlerimi
yerine gözünün bebeği gelincikleri,papatyaları koyardın
…

HÜZNÜMÜN TARİFİ YOK



gökyüzü kasvetli
omuzlarım düşüyor

ne olur kızma; Seni özlüyorum....diye..
ağlayayım mı yokluğuna,Seni geri getirecekse
yoksa küseyim mi,kaş çatışına,gülümsemeyişine..?
yada kilometrelerce uzağa kaçıp,kendine saklanışına...
görmüyor musun?
kapı aralığında unuttun beni..!

Sarı duvarlar ve ölgün ışıklar altında
git-gellerin ihâtasında kıvranıyorken,
sevmeyle, vazgeçmenin tam ortasında gönlüm
bunca içsel çırpınışa rağmen,
sükûtum sağır ediyordu kulaklarımı
tanımadığım sokak lâmbasının şavkı penceremin perdesini

ve akşamdı
ve Mayıstı
ve yalnızdı
ve oda karanlıktı
uykunun dipsiz kuyusuna bırakmak istiyordu bedenimi
hüzün damlatıyordu mısralarına, Onun yokluğunda…

Âsi serçem,
biliyor musun,
cevapsızlığına boyun eğen cümlelerim var yüreğimde

harf harf,hece hece sükût oluyorum içimin yamacında
eğildim,

İÇTİĞİN SİGARANIN DUMANLARINA HELEZONİK DALGALAR YAP BENİ

Kelebeğim,
dikleşmiş saçlarımı yapıştıran limon suyum;
çiçeklerimin güvercinleri gagalıyor yine camı
gözlerim umut bekliyor kuruyan menekşelerimden

uzun süre
şiir yazdım denize karşı
sahte görüntülerle oyalandım
maskara oldum
tepeden tırnağa hüzün koktum
simsiyah gecelerde yıldızlara göz kırptım

Kendimle söyleşi….

“masal gözlü kadınım”


Ve geceydi…