Ah bıraksa beni gölgeler,
Üzerlerine yağmur damlaları değmiş kaldırım taşları,
Sessiz sedasız soba dumanını içine çeken sonbahar kimliğinden sıyrılıp kışta kimlik bulan güz rüzgârları,
Belki de sırf bu yüzden dokunuşlarım manasını yitiriyor.
Veya gözyaşlarım sahipsiz bir çaresizlikten çıkıyor öyle kederli
Yazılan tüm kitapların satır aralarında gizlenen tüm gizlerin ötesinde
Gülümseyen çocukların masumiyet karinesine bağlığını ölçen kayıp bir makine kafası kadar yalnızlık solusam
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta