Sisli Sokaklar
Sisli sokaklarda yürürken adını fısıldadım.
Ay ışığı kırıldı; kaldırımların ıslak taşlarına.
“Daha az özlüyorum” diye söyledim kendi kendime.
Ama ellerim hâlâ senin ellerini arıyor.
Rüzgâr geçiyor omuzumdan; usulca üşütüyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta