Sinan Aydoğan Şiirleri - Şair Sinan Aydoğan

Yaz ortasında bir yaprak
Düştü yere aniden
Ve yüzyıllık bir çınar
Söküldü temelinden
Göz kırptı bana ölüm
Gülümsedi azrail

İmkansız bir aşktı bizimkisi ya
Takılıp kaldı uçurtmamız
Bir ağacın dalına
Sözler değildi aslında aramıza giren
İmkansızlıklardı sonbaharı getiren

Her sevdiğim, sevgilim olamadı
Her sevgilim, sevdiğim olamadı

Ben, uğruna ölmek için seni seçtim
Sen, bir hayırsız uğruna ölümü seçtin

Elleri güzel adam
Ben gidiyorum!
Sakın uyanma uykudan.
Saçımın birkaç teli kaldı
Kenarı işlemeli pembe yastığımda
Ara sıra onunla dertleş

yaşlandın mı kadınım?
saçındaki aklardan bahsetmiyorum
yoksa yüreğinmi yoruldu
gözlerinde, gözlerimin aksını göremiyorum

kim yükledi bunca yükü sırtına

Gideceksen yağmur yağarken gitme
Görünmesin ayak izlerin
Bakarsın dayanamam ardından gelirim.
Hem yağmur yağarken gitme
Islanmasın anılarım
Bilirsin ben seni yağmur yağarken tanıdım

Bir akşam, bir sabah
En zoru bu günlerin
Her anı sensiz yaşamak
Uzaklarda biryerlerdesin
Ulaşmak imkansız belki
Sende bekliyormusun benim gibi

Yalnız bir kadını gözlerinden tanırım ben
Yalandan bakar gökyüzüne
Kahkahalar attığını görürsün bazen
Yalandır..
Yalandan güler yüzüne!.
Hayatından ölesiye nefret ederken bile..

Ne sevdası delikanlı bir yarim oldu
Ne dağ misali bir dostum
Hep istedim, özledim
Hep peşinden koştum
Başıboş üç beş hevesin
Tadı damağımda kalmış

Kimsesiz değilim ki ben
Sadece yalnızım
Yalnız uyanıyorum aydınlıklara
Karanlığa yalnız yatıyorum
Arada bir kulak çınlamasına isyankar..
Arada bir kapının gıcırtısı beynimi tırmalar