Herkesin bir hayat hikayesi var
E tabi benimde öyle.
Benimkindede leylekler
Beyaz kanatlar
Melekler filan var işte.
Zehirli sözlerini içtim yudum yudum günlerce
Kan kustum kimbilir kaç gecelerce
Oysaki;
Şerefine kaldırmıştım kadehimi
Şimdi dönüp arkama bile bakmıyorum
Anmıyorum adını asla anmıyorum...
yalnızlığımı paylaşan her şeyde
seni buldum
seni yanı başımda
kalemimde mesela;
saatlerce söyleştiğimiz olur
defalarca beni ikna eder.
Yeni bir başlangıç yapıyorum
Bütün hüzünleri umutsuz yarınları
Ve seni dünde bırakıyorum.
Bugünü yaşıyorum işte...
Güneş her gün doğmakta
Bozuldu büyü
Artık
Kopsun kıyamet
Dediklerine inanamadım
Ama
Şahit oldu
Sonbahar seli gibiydin
Seline kapıldım
Öylesine sürüklendim ki
Senden bile uzaklara gittim...
Sonbahar yeli gibiydin
Göklere bulutlarla ismimizi yazarken ben
O büyülü aşkımızı delik bir tekneyle ummana taşırken ben.
Sevgilim,sevdiğim,aşkımsın dedim.
VE
Ben Seni sevdim.
Neden şiirlerimde
Hep hüzün,hasret var.
Bir düşün
Neden gözümde
Hep yaşlar...
Aynaya baktığımdaki ben
Yansıtıyor aslında her şeyi.
Büyük bir hazla
Ne eksik ne fazla.
Ya sen
Sen baka biliyormusun
Gökyüzüne baktığımda
Uzun uzun.
Yeşil veya mavi
Bir manzaraya baktığımda
Derin derin.
Nihavend veya hüzzam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!