İnsanlarla ! kutla,kutla her günü
Unut hani yaşadığın her dünü
Bekliyorum seni o mâhşer günü
Sualler cevapsız kalır ardarda.
Hâlimi kendimce şiire döktüm
Gözümden akanı nehire döktüm
Bal ile kaymağı zehire döktüm
Karıştırıp içtim ardınız sıra.
Hiçte bir kimseye boyun eğemeden
Gönül akıl erdir hâk neylemeye
Ne gerek kula minnet eylemeye
Birinin hakkında kem söylemeye
Edebim el vermez ar duyarım ben.
İnsanların arasında kaldıkça
Acılar tutsak yürekte
Her arzu ayrı dilekte
Arıya küstüm petekte
Balı ağzıma almadım..
Kendi kendimi dinlerken
Yaratana öyle yalvarasan ki,
Cümle melek kıskancından çatlasın
İnsanlara öyle davranasan ki,
Düşman bile arkanızdan ağlasın !!
Müslümanda şöyle ihtişâm olur
Bana katlanacak kadar sabrane
Beni anlayacak kadar allame
Beni anlatacak kadar hattabe
Kalabalık değil arka sokaklar
Sana katlacak kadar insanım
Bahçede otluyor sarı inekler
Sanki savaş açmış sivri sinekler
Dallara bağlanmış umu dilekler
Ne diye yaprağa âşık olursun.
Düğüne varıpta zilli zurnaya
Aşk kadının dudaklarında değil
Yüreğinde yangın varsa ordadır
Aşk kadının bedeninde hiç değil
Gözler özü yakıyorsa ordadır
Aşk, kadının göz kapaklarındadır.
Dağları aşıpta çöle düşerken
Umursuz Leyla'ya fazla gücendim
Bülbülün feryadı güle düşerken
Ölümlü dünya'ya hızla gücendim.
Gücendim gücendim aşka gücendim
Sevdâ dokur yürekler,
İbrişimden kirpiğe
Gül yağdırır dilekler
Gözden düşen ipliğe.
Aşka merhabâ dedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!