Kirlendi "Aşk", zalimlerce kutsandığında...
Cellatlar, Aşk'ı çarmıha germiş, tapınmakta...
Sızarken kanı, bedenimin çıplaklığında,
Ruhum elem yollarında sürünmekte...
Bir tatlı düş kurarken Zeytin Bahçeleri'nde
*
Ey gözleri isimsiz mezar taşım
O kadar da kederli ve çaresiz değilim
Bana ruhunun ışığından bir huzme ver
*
Ruhumda bir marazım var, kalbim şiddetli vurur
Bildiğini bilmek bana, belki teselli olur
*
Göğüs kafesimde tutsam, süveydâ-i kalp durur
Alnımda isminle gezsem, ateş-i sûzan olur
Ne aşk şiirleri okudum şairlerden
Kaç şiir yazdım aşka
Kaçı unutuldu gitti, boşa...
Nelere aşık oldum bilsen
Bir gün çiçeğe, bir gün maviye,
Fırat mıdır, Ferhat mıdır?
Suret...
Bir damla su
Ya da bir nefesti gördüğüm
Bir seher vakti
Ruhlar tanıştı
Bu günün günahı neydi Ya Rabbi!
Üstümüze gelen duvarlardan kaçarken
Çıplak ayaklarımızı buz kesti
Ne yana baksak küçük bir kıyamet
Bir el ver, bir parça merhamet!
**
NEYZEN
Hicran oldun, hüzün oldun sessizliğimde
Ümit oldun, ışık oldun gecelerimde
İlham oldun, aşk oldun şiirlerimde
Gözlerini kapatıp Ney üflediğinde
Yağmurlar yağıyor yangınlarıma
Küllerimi tutuşturan
Gözlerimde ağladıkça harlanan
Sildikçe artan yalnızlıklar
Hicranlar düşüyor sevdalarıma
Yolculuk var…
Nereye bilmem
Lakin durmak ziyan
Sen de bilirsin…
Bilirsin, sensiz çıkmam
Çıplak ayaklarla, yayan…
Mumyalanmış bedenlerden haz duyar,
Çürümüş bir zihniyetten hayr umar,
Mevlasız muhabbetlerden aşk umar,
Ebleh, zâtını hâşâ Züleyha görür.
Boğazına kul hakkından sarf yapar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!