Arkadaş-mazgal deliği'ne bile mi kilit vuruluyor,
yalansı anların hür ü -üü! ağlayayım barii! meti ne
-ne, ne, söylesene; tekrar birleşmek için,
tekrar sevgili olmak için, güç toplayabilmek için tekrar;
aynı kişiyle! aynı kişiyle! sahi onun işi neydi? ?
Bilemiyorum, bilemiyorum, sadece oturup düşünüyorum
Lanet olası bir kuyunun dibindeyim,
dip neresi? ya başladı nerde? onu da bilmiyorum;
ama elimi daldırdığım şu nağmert kuyu, saklayan kendini,
suyunun derinliklerimden elime çengel atan böcek isilikleri ve
akrepler haricinde, eğitimli asker,
haki rengi yosun benzeri, buluyorum bazı tomurcuk açan,
açıveren çiçekler de! Ah sevgilim benim, ah, yanıyorum, yanıyorum! ! !
kafiyelerim gibi, ünlemlerim gibi ve lanet olası kefenim!
fakat bunları ardı ardına, dizi dizi veren çabucacık-yüreğimiz gibi!
Sevginin götürdüğü yere kadar!
boş kalsa da sokaklar, boş kalsa da sokaklar, boş kalsa da odalar!
sevginin götürdüğü yere kadar!
Med-cezir merhametine bir tsunami vursun;
o vurgun ki, yalanı yok saltanatının loş yeryüzü beşiğinin.
Kör eklemler göz bindirdi şu küvezlere
kümeslerden yürüteç bebekleri fışkırtan;
saf! Dürüst! Çalışkan! ve ah Enfes! yok ol, kafes! ! ! ..
Derken şiir oldu nehir ve böylece gölün hanımı bile duruldu, sessizleşti.
Böyle nekahatta, sular keskinleşti!
Ve bilenmiş bıçak kör le me! -mee!
diye bağırıyor ak kuzu ve öncesinde bir cee! -sine eridi!
Sevginin götürdüğü yere kadar!
Herkes bunu sana soracak ya da sorar.
Bir şey değil bu sokaktaki kös köşe taşlarından başka!
Kocaman köş e taşları -e bebeğim e- koccaman! hayat ise sığ, detayda.
Yukarı çıktığında, daima! hep çık, ama orda fazla bir şey de arama!
Yürek! dağlar! çayır ve.. ve atlar! çağıldayan a o ırmak, koşacaklar! !
evvet, sevginin götürdüğü yere kadar!
'Şehn kucca'lar, aşağı fırlayın, yukarı fırlayın!
Fırlayın tek ki, odasına dolun, odasına! doluşun odasına! ! !
Yön şaşırmayın, çünkü onun beyni beyninde,
yalanı yalanında, uğurlar ola, uğurlar ola! ! !
Sevginin götürdüğü yere kadar! ! !
işte yolları birleşir ve sevişir kaygıları,
böyle geçer gider bazı nadir arsızlar..
hayat sahnesinden ve ayrılırlar! ! !
-
Çift tırnaktaki türetme
Kayıt Tarihi : 16.1.2005 04:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!