“ yıkılan bir ağaçtan farkımız ne ”dedi
İçimde bir ses
bu sesin kederi
bir cam gibi kesiyor yüreğimi
dokuz Temmuz saat beş otuz beş
bu sabahta yine sabah oldu
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Benzetmeleriniz çok güzel.Uzun yazanlardansınız.Uzun yazınca da şiiri aynı güçte korumak,tutmak zor.Bunu başaranlardansınız.bence siz öykü de deneyin çok başarılı olacağınıza inanıyorum.kutlarım.Saygılar
yıkılan bir ağaçtan farkımız ne dedi
muhteşem sözler ve duru bir anlatım tebrikler
insanlar doğarken su gibi duruydu aslında
bir zaman sonra
beyaz denizlerden kara yolculuklara çıktı çoğu
herkes bir suçlu aradı kendine
biri sevdi diğeri kaçtı
biri ödün verdi diğeri ezdi
kötülük gördükçe ruha yaban gelir oldu iyilik
hayatta görmedikleri gururun kör ettikleri
acı gelen tarafıysa hırsın körelttikleriydi
bilmediler
her şey bizim elimizde aslında..ne ekersek onu biçeriz....
şimdi yıkılmış bir ağaçtan farkımız ne “ deme
yıkılan ağaçlarda işe yarar
soy kabuklarını bir kalem bir defter
üzerinde yazılacak bir masa
hiç değilse bir çocuğun oturacağı sağlam bir iskemle ol
büyüsünler birer birer büyüsünler
özgürlüğe onlar cesurca yürüsünler...
geleceğe yol ol....
harikaydı esra hanım ...insan olmanıngereklerini çok güzel vurgulamış ve sonuca götürmüşsünüz..
saygılar
selamlar
Her siirin gibi harikaydi, begeniyle okudum haz aldim..Saat 13 .15 di Günes tam tepedeydi..Gurbetten baki selamlar
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta