Güldürmek belki elinde, gülmeye çare?
Öldürmek belki elinde, ölmemeye çare?
Sınırlı kudretin elinde, Asıl Kudrete çare?
Ey insan oğlu sen neredesin, aslın nerede?
Çaresizliği soruyorlar benden,biliyorum elbette,
Bilmediğimden değil,nefretim set oluyor sözlerime,
Varsın yaşamamış saysınlar,hatta cahil desinler bana,
Yinede adını sildiğim,tek çaresiz kaldığım yorgunluğumsun.
İlmek ilmek ördüğüm,yol yol bitirdiğimsin yılmadan,
Tek içinden çıkamadığım aczim hayata dair,
Olmayınca olmazmış,adına istersen de kader,
Takmışsa boynuna,kırılmaz zincirlerini ayrılığın,
Ölüm nedir ki gülüm,yaşamak ondan bin beter.
Bir adam,
Adı hiç değişmemiş,
Sırtında ağır yükleriyle bir adam,
Sanki ömrünce bu yolları yürümemiş.
Ateşi gömmüş içine, bir adam,
Sigarayı bırakmamı isteme,
Sen olup dolar ciğerlerime.
Yakıyor boğazı sözlercesine,
Adına de dilersen özlercesine.
Çekiyorum içime her anı silercesine,
Herkesin dilinde sevda söylemleri,
Koy elini yüreğine, dinle azcık sözleri,
Beklentin varsa sevgiden bas, git geri,
Alacaklı gibi dayanmak tacirin hüneri.
Gönül kazanmak değil şairlerin emeli,
Adam dediğin harbiden adam olmalı,
Duruşunda ki asaleti hayran bırakmalı,
Bakışında ki vakar değdiği yeri yakmalı,
Efendiliğine uzanacak dil bulunamamalı,
Güven kokmalı gömleği,etrafına saçılmalı,
Gelirken ayak sesini duyanlar toparlanmalı,
Doğumdan ölüme bir serüven hayat,
Bilinç başında da sonunda yoktur heyhat,
Fizik aynı, dişsiz, saçsız, takatsiz, ufaktır surat,
İdrak zayıf, konuştuğuyla anlaşılmaz içindeki murat.
Bakıma, ilgiye, sevgiye muhtaç bir yumak,
Sürgün yemiş gönüllerimiz aşktan yana,
Kimi masum gonca gül,kimini almış mezar,
Biri daha var ki bizce,gönlü yüce,ismi Bahar,
Bırakmış her şeyi ahirete,mutlu olsun isterim.
Bilinir mi bilmem değeri,basiretsiz gönülde,
Ne çok emzirdin düşleri,
Kaçı semirdi gün doğumuna,
Anlamsız kafiyen çarpıyor surata,
Gel bu defa birlikte koyalım adını insan.
Bel bağlama diyen yok mu hani,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!