Müslümanım diyen neredesin siyonizme canımız feda oluyor,
Sesin çıkmaz olmuş,zalim dost görünüp mazlum kanı döküyor,
Görmüyorsunuz ya üzerine fışkıran masum kanlardan arş titriyor,
Huzura varınca vereceği cevabı hazırlayan var mı aranızda acaba.
Zulme sessiz kalan kimdir bilirmisin,kör sağır olmuş utanmaz kulcağız,
Yaşanılası umutlarım var hayat yinede olabildiğince güzel,
Hüznünü almış bulutlar gölge etmeyin sevgim bana özel,
Size son faturamdı ömrümden arta kalan ödediğim bedel,
Hesabı kapattık benimdir artık yüreğim ve ondan arta kalan.
Atası Müslüman diye, öyle olanın suratına tükürün,
Ezberi inanışı ömre yük etmeden içinizden süpürün,
Her nefs aklını kendi koşturur, imanı ahirete götürün,
Elestte bela seslerini unutmadan, yaşamayı sürdürün.
Uzatılan yürekler dar geliyorsa ruhuna,
Aradığın gülümseyiş günahsız, asil, sadeyse,
Uzaktan hep aynı terane okuyorsan simalardan,
Adım başı, adamlığına küfür ettirmeye hazırla yüzünü.
Lafın ucuna asılı, infaz bekliyorsan vicdanlarda,
Bensizliğin mükafatın olsun benden yadigar,
Bıraktım dünden kalan ne varsa eteklerine,
Gülüşümü de armağan ederdim kalsaydı eğer,
Yokladım ama içimde sadece burukluk kalmış.
Sabahıma nedense kar yağıyor yine,üşüyorum,
Yere değsin istemiyorum ayaklarım,düşüyorum,
Bürünmeye çalıştığım deli sessizliğimle,düşünüyorum,
Kaderime razıyım,kendim çizdim,kimseye şikayet etmiyorum.
Varsın adımı duyurmasın selalar,korkmuyorum,
Benim kurduğum sıcacık bir dünyam var,
Küçük belki,birazda köhnede,manzarası da yok,
Sadece gökyüzü görünüyor,ufak bir delikten,
Ve tüm hayallerimi yaşıyorum benim olan sadelikte.
Misafir kabul etmeyi tabi ki isterim tek göz dünyama,
Gece olunca,herkes farklı bir rüyaya dalar.
Bense düşünüp kalırım leylak rengini sevmeyi,
Hani intihara meyillidir ya o renk sevenler sevgim gibi,
İçim geçtikçe dalarım,öfkeden dalgalanmış denizimin gözlerine,
Senin için darağacına astığım yüreğim,sözlerini yazdığım bu son şiir gibi,
Son olsun çıkışı o sehpaya,bir daha seversem namerdim budur istediğim.
Sisli gölgelere karıştırdığım seslerle doluyum,
Bir uğultu yankılanıyor,bende aciz bir kuluyum,
Der yitikleri yad edip huzuru bulmanın tek yoluyum,
Gidenler saklanmış gözümden ırak kalan yerler altına.
Sanki bir düzen dizmiş zamana yan yana susuyorlar,
Saldım bugün uçsuz bucaksız mavilere tüm hüzünleri,
Yeniden doğmak ne güzelmiş,ya yaşadığını hissetmek,
Durup dağılmasını beklemeden usulca bulutları üflemek,
Geçmişi süsleyip,okşayıp rafa koymak ve sonra izlemek,
Emin olun en büyük mutluluk kesinlikle ama kesinlikle bu demek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!