Bir bulut olsam sevdalı,
Yaslansam dağlara.
Bir bulut olsam sevdalı,
Dolaşsam hüzünlerinde,
Özlemlerimde,
Umutlarında,
Bilmem ben,
Anlamam
Ne sahte yüzleri
Ne yalanları...
Bilmem ben unutmayı,
Bilmem arkamı dönüp gitmeyi.
Koparmazsan çiçek solmaz,
Gitmezsen ayrılık olmaz.
Sahiplenirsen sevdanı,
Buluta yükü sorulmaz.
Baharı getiren cemre,
Bulutlar geldi geçti hep yanımdan,
Mevsimleri alıp gitti rüzgâr.
Yeniden yeşile durdu
Karşı yatan kara dağlar.
Sayfalar doldu bir bir,
Ne zaman
Anlamsızlaşsa insanlar,
Çekip gitmek istiyorum bu şehirden.
Ne zaman anlamsızlaşsa renkler
Çekip gitmek istiyorum bu şehirden.
Çıkmayan bir şiirin
Sancısı çöktü geceme.
Olmuyor, sessiz sözcüklerim
Bir araya gelip
Gönlümün defterine düşmüyor.
En lazım olduğu yerden kopuyor
Sevdalar incelip.
En ışıklı yere yerleştirirsin oysa
Yüreğinde onu.
Sen, ağladıkça yeşerecek sanırsın,
Kırılır dalları bir bir.
Beni hatırla.
Gecenin sesini dinlerken,
Durgun sularda
Gölgeni seyrederken ya da.
Beni hatırla;
Aklın varsa,
Çocukluğunu koy cebine;
Kaç git.
Deli oluyor insan
Karanlıkta beklerken.
Alışamadım.
Yalnızlığa alışamadım...
Gün batımının hüznünde
Umudu aramak,
Sonsuz bir bekleyiştir.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!