Şerife Tekmen Şiirleri - Şair Şerife Tekmen

Kalbimi koydum ellerine...

Duyuyor musun?

Duracaksa kalbim,

Yüreğime değen anlarım vardı;

Zamanı geçmiş yaralarıma

Dokunurdu kimi,

En çok gülüşünü kıskanırım;
Başkalarına hesapsız sunduğun.
Ellerini sonra,
Dokunduğun her şeyden...

Eksik kalmış bir şiirim ben,

Ben aşk’ım

En olmadık zamanlarda

Çarparım insanın yüzüne yüzüne

Ben güneşe âşığım;
Hiç bitmeyen yangınına.

Yanmak...
Yanmak...
Her an yeniden, daha çok yanmak...

Çınlasın yüreğin...
Bir yaprak daha düştü bahardan,
Bir damla daha.
Çınlasın yüreğin
Sor rüzgâra
Sor yağmura.

Bardağı taşıran
Son damla var ya
Onu seviyorum ben.

Kimse bilmiyor
Kaybolan anılarla tükeniyor yollarımız;

Öldür beni sevgili!

Dile gelmeyenim,

Kurumuş yüreğimde açan sensin...

Sen, dedim
Bitti her şey,
Kayboldum.

Tekin değildi artık kelimelerim.
Çocuk gülüşlerim çalınmıştı anılarımdan.

Sen,

Rüyalarımın tabiri,

Sen,