Uzaktan bakıyorum sana
Benim olmayacağını
Ben sevmeyeceğini
Sana dokunamayacağı mı bile bile
Seni seviyorum
Umudu seçebilmek
Karanlığa göğüs germek
Başımı kaldırıp nefes alabilmek yalnızca
Yıkımlara
Mavi gökyüzünün altında yaşarken
umutsuzluğu bağladık yıldızlara
güneşler sabahın seherlerinde
gökyüzünde yavaş yavaş
şaha kalkarken
Yapabilmek
Kelimeler satırlarla sığa bilir mi
Cümleler peki yazılabilir mi yıkık bedene
Öldürülebilir mi acılar
Ölür mü ölüm
Bir ip bir gırtlağı kaç dakika hava da tutabilir
Oysa ki hayat Karanlıktı
Yaşam denen zerre
zihinlerimizde boşa akan tanelerdi
Gök yüzü gölgelere İlhan olurken
Aldığımız nefesler boşuna galiba
hayatın sonuna varmış gibiyiz
artık umutları tükenen
Ümit denen şeyin
bir daha olmayacağı
gelgitlerin esiriyiz artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!